Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

21. ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΑ

Τα αστρονομικά τηλεσκόπια είναι οπτικά όργανα που συλλέγουν φως από μακρινά και συνήθως αμυδρά ουράνια σώματα (πλανήτες, δορυφόρους, κομήτες, άστρα, νεφελώματα, γαλαξίες). Ανάμεσα στις αρετές τους είναι η φωτοσυλλεκτική ικανότητα, η διακριτική ικανότητα, το εύρος του οπτικού πεδίου, η αντίθεση (και όχι η μεγέθυνση!) Βέβαια δεν είναι απαλλαγμένα από σφάλματα όπως η χρωματική ή η σφαιρική εκτροπή, η κόμη και η καμπύλωση στις άκρες του πεδίου. Αν χρησιμοποιούν φακούς λέγονται διοπτρικά, αν χρησιμοποιούν κάτοπτρα λέγονται κατοπτρικά, αν και τα δύο, καταδιοπτρικά!

Οι περισσότερες αρετές ενός τηλεσκοπίου οφείλονται στη διάμετρο του αντικειμενικού (του πρώτου στη γραμμή φωτός και άρα πιο κοντά στο παρατηρούμενο αντικείμενο – εξ’ου και το όνομα) φακού ή κατόπτρου. Όσο μεγαλύτερη η διάμετρος τόσο καλύτερο το τηλεσκόπιο (αλλά και τόσο πιο βαρύ και δύσκολο στη μεταφορά). Άλλες αρετές σχετίζονται και με τον οπτικό σχεδιασμό (διοπτρικό, νευτώνειο, Maksutov, Cassegrain) με την εστιακή απόσταση και τον εστιακό λόγο. Πάντως το να διαλέξεις τηλεσκόπιο για ερασιτεχνική χρήση είναι δύσκολο. Οι ερασιτέχνες αστρονόμοι συμφωνούν ότι πρώτο κριτήριο είναι η φορητότητα (πόσο μακριά από το σαλόνι σου θα το πηγαίνεις, πόσο συχνά και με τι αυτοκίνητο), δεύτερο είναι η στήριξη (οι στιβαρές στηρίξεις είναι βαριές και δυσκίνητες, αλλά οι ελαφριές κάνουν το τηλεσκόπιο σχεδόν άχρηστο λόγω κραδασμών), τρίτο η τιμή, τέταρτο η επεκτασιμότητα (μπορεί να μετατραπεί σε αυτόματο, μπορεί να δεχθεί οδηγητικό, μπορεί να δεχθεί φωτογραφική μηχανή…) κ.ο.κ.

Κάνω το πείραμα για τη (φωτο) συλλεκτική ικανότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: