Πρωινή βόλτα στο Σαν Πέδρο. Αν οι δρόμοι δεν ήταν γεμάτοι άμμο, αν τα σπίτια δεν ήταν τόσο ασφυκτικά κοντά και τόσο πλίνθινα θα έλεγα ότι αυτό το χωριό φέρνει προς το γραφικό. Δηλαδή φανταστείτε όλοι οι δρόμοι καφέ της άμμου και όλα τα σπίτια καφέ του πλίνθου. Ρυμοτομία μηδέν, γραφικότητα μηδέν. Όμως όταν ανοίξουν τα μαγαζάκια, απλωθούν στις αγορές τα υφαντά, ξυπνήσουν οι τουρίστες και χυθούν στους δρόμους, τότε το χώρο αποκτά χρώμα και ρυθμό!
Παίρνουμε καφέ και πρωινό και ξεκινάμε: Τουλόρ, μικρά "αρχαία"σπίτια στρογγυλά. Μέσα στην καρδιά της ερήμου, προσοχή μην κολλήσετε στην άμμο! Λίμνη Σεζάρ: 15000 πέσος είσοδος! Μια μικρή λίμνη σαν μεγάλη πισίνα. Είναι ακριβή επειδή μπορείς να κολυμπήσεις! Όζος ντε Σαλαρ. Πολύ αλάτι στη μέση της ερήμου. Λίμνη Τεμπενκίτσε: 2000 πέσος γιατί μπορεί να δείτε και φλαμίνγκο! Καλά τα φλαμίνγκο τα φωτογραφίσαμε από το πάρκινγκ. Τζαμπατζήδες! Πάμε στο χωριό Τοκανάο. Έχει πλατεία με Πύργο και μια εκκλησία που επισκευάζεται. Έχει και δάσος με πραγματικά δέντρα. Γιατί είναι όαση, έχει νερό. Ενώ η παρέα ψώνισε και καπέλα δεν τους"ταίριαζε"για φαγητό. Πίσω στο Σαν Πέδρο. Τρώμε στο πιο καλό και φθηνό φαγάδικο του χωριού. Δειλινό στην κοιλάδα του θανάτου. (Πρόταση: επισκεφθείτε πρώτα τη Χιλή και μετά τα εθνικά πάρκα των ΗΠΑ γιατί όλα στη Χιλή είναι μικρο-μικρογραφίες των αντίστοιχων σχηματισμών στις ΗΠΑ.) Οδηγούμε δυτικά προς Καλάμα και στη δύση χορεύουν όλα τα χρώματα της ίριδας. 3 ώρες αναμονή για το λεωφορείο προς Αρίκα, μετά Τάκνα, Περού και μετά λίμνη Τιτικάκα. Τις επόμενες 8 ώρες θα κοιμόμαστε στο πούλμαν. Τα ξαναλέμε από Περού.
Γεια σου Χιλή! Περάσαμε υπέροχα! Μας έδωσες μια υπέροχη έκλειψη και ένα τεράστιο τηλεσκόπιο!
Παίρνουμε καφέ και πρωινό και ξεκινάμε: Τουλόρ, μικρά "αρχαία"σπίτια στρογγυλά. Μέσα στην καρδιά της ερήμου, προσοχή μην κολλήσετε στην άμμο! Λίμνη Σεζάρ: 15000 πέσος είσοδος! Μια μικρή λίμνη σαν μεγάλη πισίνα. Είναι ακριβή επειδή μπορείς να κολυμπήσεις! Όζος ντε Σαλαρ. Πολύ αλάτι στη μέση της ερήμου. Λίμνη Τεμπενκίτσε: 2000 πέσος γιατί μπορεί να δείτε και φλαμίνγκο! Καλά τα φλαμίνγκο τα φωτογραφίσαμε από το πάρκινγκ. Τζαμπατζήδες! Πάμε στο χωριό Τοκανάο. Έχει πλατεία με Πύργο και μια εκκλησία που επισκευάζεται. Έχει και δάσος με πραγματικά δέντρα. Γιατί είναι όαση, έχει νερό. Ενώ η παρέα ψώνισε και καπέλα δεν τους"ταίριαζε"για φαγητό. Πίσω στο Σαν Πέδρο. Τρώμε στο πιο καλό και φθηνό φαγάδικο του χωριού. Δειλινό στην κοιλάδα του θανάτου. (Πρόταση: επισκεφθείτε πρώτα τη Χιλή και μετά τα εθνικά πάρκα των ΗΠΑ γιατί όλα στη Χιλή είναι μικρο-μικρογραφίες των αντίστοιχων σχηματισμών στις ΗΠΑ.) Οδηγούμε δυτικά προς Καλάμα και στη δύση χορεύουν όλα τα χρώματα της ίριδας. 3 ώρες αναμονή για το λεωφορείο προς Αρίκα, μετά Τάκνα, Περού και μετά λίμνη Τιτικάκα. Τις επόμενες 8 ώρες θα κοιμόμαστε στο πούλμαν. Τα ξαναλέμε από Περού.
Γεια σου Χιλή! Περάσαμε υπέροχα! Μας έδωσες μια υπέροχη έκλειψη και ένα τεράστιο τηλεσκόπιο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου